Henk en Annemarie Krijnen wilden geen buren meer

Tholen is omgeven door dijken. Niemand kijkt van de dijken op, maar wie wonen er langs de muren die het water tegenhouden? Waarom wonen ze er? Is het een langgekoesterde wens? Of zit er vooral een praktische reden achter? Deze zomer portretteert de redactie enkele van deze mensen die onder an den diek wonen.

Henk en Annemarie Krijnen ontvluchtten in de jaren tachtig de Bergse binnenstad waar feestende discotheekgangers hun rust ontnamen. Nooit meer buren was het devies. Ze vonden hun plekje bij het gemaal in Tholen.

Wie het Hertenkamp doorrijdt en bij de dijk rechtsaf de Gemaalweg ingaat, ziet het opvallende gemaal de Eendracht meteen staan. Aan de andere kant van de watergang staat de oude gemaalwoning. Die is van Henk en Annemarie Krijnen. Het echtpaar woont er samen met hun twee Kaninchen teckels en een oude kater. Die laatste is een wilde die ze jaren geleden als kitten hadden gevonden bij de houtwal even verderop.

Toen ze er 33 jaar geleden neerstreken, was het er nog veel rustiger dan nu. De 'molenbuurt' was er nog niet en achter hen lag een grote boomgaard. Naarmate de jaren vorderden hebben ze steeds meer bij hun tuin kunnen betrekken. Die is inmiddels ongeveer een halve hectare groot. Ze worden geflankeerd door een van de plekken waar het water dat boeren momenteel hard nodig hebben, binnenkomt. Gemaal de Eendracht laat veel vocht door. ,,Het water staat ook veel hoger dan normaal", vertelt Henk.

Lees verder over de eerste aflevering van de serie in de Eendrachtbode van 26 juli.