Afbeelding

Juf Willy Koopman 40 jaar bij Juliana van Stolberg in Smerdiek

,,Als het goed gaat, gaat het snel.'' Zo vat de 61-jarige Willy Koopman-Paans de tijd samen dat ze veertig jaar als onderwijzeres verbonden is aan de Juliana van Stolbergschool in Sint-Maartensdijk. Ze kijkt met voldoening en dankbaarheid terug, maar stoppen doet ze nog niet.

Ze kon in januari 1978 een proefles komen geven. ,,De vraag was toen, hoe kom ik in Sint-Maartensdijk? Mijn vader, moeder en mijn jongste zusjes zouden me met de auto brengen en dan zelf nog een rondje over het eiland doen.'' Tijdens de proefles in de klas zaten er drie mannen van het toenmalige bestuur 'in donkere pakken' achter in de klas, herinnert ze zich nog. Waaronder bakker Schot en graanhandelaar Koopman. ,,Na de les zei Koopman: het is goed, je bent aangenomen. Ik begreep er niks van. Is het nu al bekend dat ik mag komen? vroeg ik. Goed is goed, zei hij. We kunnen gelijk naar je 'uusje' lopen, zei hij.

Hij was wethouder van volkshuisvesting en liet me de bejaardenhuisjes zien aan de Hogeweg. Nummer 18. Ik was er amper van bekomen dat ik de baan had en nu was ik ineens voorzien van werk en huisvesting. De lijnen waren toen heel erg kort'', zegt ze lachend als ze terugkijkt naar het begin van haar loopbaan. De band met Koopman zou blijven bestaan. Nadat ze het huisje hadden bekeken, dronken ze nog koffie bij de wethouder thuis. ,,Daar ontmoette ik Chris, zijn zoon waar ik mee getrouwd ben.'

Lees het hele verhaal in de Eendrachtbode van 4 oktober.