'Als doelwit rondrennen om te bepalen waar schoten vandaan kwamen'

Zelf vindt hij het allemaal niet zo bijzonder, wat hij in Afghanistan gedaan heeft. ,,Al die aandacht, dat hoeft van mij eigenlijk niet", zegt veteraan Jeroen van Hoek uit Sint-Maartensdijk. ,,Maar mijn maten hebben me hiervoor opgegeven, dat vind ik wel een hele eer." Hij kreeg de dapperheidsonderscheiding wegens 'moedig en beleidvol optreden tegenover de vijand'. 

,,Eigenlijk waren het gewoon stommiteiten", bagatelliseert hij zijn acties. ,,Als het mis was gegaan, was het stom geweest. Nu ging het goed en noemen ze het dapper." Maar dapper was het zeker. Bij meerdere gelegenheden verliet Jeroen zijn veilige positie om met gevaar voor eigen leven de vijand uit te dagen om zo te kunnen bepalen waar het vijandelijk vuur precies vandaan komt.

Taliban-gebied

,,Een keer gingen we te voet dooreen Taliban-gebied", vertelt hij. ,,We hadden niet veel bij ons, dus het was al pittig om met weinig eten en drinkende tocht te volbrengen. Opeens hoorden we het bekende geluid van fluitende kogels. Die waren dus voor ons bestemd, maar we wisten nietwaar het vandaan kwam. Toen zijn Gijs Tuinman en ik als doelwit rondgaan rennen over de bergkam, zodat we konden bepalen uit welke richting de schoten kwamen." Gijs en Jeroen overleefden de actie. ,,Al heb ik er flink voor op mijn kop gehad van mijn maten. Is het toeval dat je het overleeft, is het geluk? Ik denk dat je ineen oorlogssituatie een soort intuïtie ontwikkelt. Al is dat natuurlijk geen garantie dat het goed gaat. Helaas heb ik daar ook een collega verloren, Kevin van de Rijdt."

Lees het hele verhaal met Jeroen van Hoek in de Eendrachtbode van 11 juli.