Harde werker Huib Poot heeft altijd aan ’de Rand’ bij Poortvliet gewoond

Als Huib Poot 'van de Rand' bij Poortvliet 's avonds thuiskwam van zijn werk, kon hij na het eten meteen verder. Ook nu hij gepensioneerd is, zit hij nog veel op het land. Hij weet bijna niet beter. Fysiek hard werk hoort er nu eenmaal bij. Als hij en zijn vrouw vrije tijd hebben 'doen we ook echt niks', vertelt hij. 

In mei was het zover. Huib Poot is één van de zestigers die door de recentste wijziging van de pensioensleeftijd eerder kon stoppen dan hij eerst gedacht had. Tenminste, voor zover hij zich daarmee bezig hield. Hij hoorde niet bij de categorie mensen die de dagen aftelde tot de AOW. Zijn ruwe, grote, met grond bedekte handen zeggen genoeg. Hij heeft altijd hard gewerkt. Hoe moeilijk was het in het begin bij de gemeente Bergen op Zoom. ,,Ik moest er echt aan wennen", vertelt hij. Als voorman bij de stratenmakers bepaalde hij het tempo. En hij wilde graag doorwerken. De klussen moesten wat hem betreft zo snel mogelijk af, maar zijn collega's onder hem dachten daar anders over. ,,Dan zijn wij geen maatjes, zeiden ze tegen mij. Je zou echt bijna ruzie krijgen." Er was geen noodzaak om het werk zo snel mogelijk af te hebben. ,,Daar heb ik me maar bij neergelegd. Dat gaat nou eenmaal zo. Ik denk bij iedere gemeente."

Trilhamer

Hij werkte er vijftien jaar. In de laatste jaren werd dat vooral kantoorwerk. ,,Dat had ik ook snel onder de knie", vertelt Poot. Lichamelijk werk werd steeds zwaarder. De Poortvlietenaar heeft een stenose. Dat is een vernauwing van wervels in de rug. Een lepel vasthouden gaat niet meer net als vroeger, zijn handtekening zetten valt niet mee en lopen na een tijd zitten, gaat ook stroef. Het speelt al langer, maar hij heeft het idee dat gebruik van de trilhamer ook geen goed heeft gedaan. Door de stenose beoefent hij zijn hobby als schutter bij Prinses Juliana in Scherpenisse bijvoorbeeld niet meer. ,,Je moet je geweer wel stil kunnen houden."

Lees meer in de Eendrachtbode van 25 juli.