Afbeelding

Bakker Slager stopt na bijna 75 jaar in Sint-Annaland

Deze zaterdag (morgen) gaat de deur van bakkerij Wim Slager in Sint-Annaland definitief dicht. ,,Door gezondheidsproblemen van Wim hebben we geen keus. Anders waren we vast nog wel even doorgegaan."

Een tijdje terug begon Wim met zijn gezondheid te sukkelen. ,,Ik was steeds zo moe. Als ik tien meter liep, was ik al doodop." Doktersonderzoek wees uit dat hij witte vlekken op zijn longen had. ,,Nou, dan schrik je wel even." Gelukkig waren ze er op tijd bij: de witte vlekken zijn ontstekingen, die nog geen littekens hebben achtergelaten. Zij zijn het resultaat van een leven lang met gluten werken. 'Onmiddellijk stoppen met werken' was het doktersadvies. 'En het liefst ook verhuizen.' ,,Nou, dan heb je geen keus", zegt Sarina. ,,Wims gezondheid is het allerbelangrijkste." Dus gaat na zaterdagmiddag de deur definitief dicht en staan het winkelpand en de achterliggende woning te koop. ,,We hopen dat het snel verkocht wordt", zegt Wim. ,,Dan hebben we een stukje zekerheid." Te zijner tijd verhuist het stel dan naar Oude-Tonge, vlakbij hun dochter Michelle. ,,Zij is zwanger, de baby komt in januari. Kunnen we fijn oppassen."

Bosje bloemen

Afscheid nemen van de bakkerij vinden ze toch lastig. ,,Sinds het bekend is dat we stoppen is het zó druk. Afgelopen zaterdag leek het wel kerst en oud en nieuw tegelijk. Mensen staan zelfs met bosjes bloemen in de winkel: bedankt voor alle lekkere dingen. Lief hè." Hun zoon Antal is autistisch en heeft een verstandelijke beperking. Hij woont in zorginstelling het Adriano Huis in Bergen op Zoom en komt zaterdag ook helpen. ,,Hij moet echt meemaken dat we sluiten. Deur op slot, klaar. Anders beseft hij niet dat het echt afgelopen is." De meeste machines zijn al verkocht, de paar die overblijven doneren de Slagers aan het Adriano Huis. Wim zal daar regelmatig met de bewoners aan het bakken slaan, als dagbesteding. ,,Tenslotte moet ik wel wat te doen hebben", lacht hij. ,,Ik ben gewend om ergens tussen half vier en half vijf op te staan. Dus voor mij is zes uur al uitslapen. Dan is er nog een heel stuk dag om te vullen."

Lees het hele verhaal met Wim en Sarina Slager in de Eendrachtbode van 31 oktober.