Martien Bogert komt telkens weer terug naar Tholen

Martien Bogert is een echte Tholenaar. Hij vertrok meerdere keren uit Tholen, maar kwam ook telkens weer terug naar zijn geboortestad. Van kinds af aan heeft hij altijd hard gewerkt in verschillende beroepen, maar ook hier is er een rode lijn: elke keer keerde hij weer terug naar het vak van klokkenmaker. Tot op de dag van vandaag.  

De opa van Martien had een juwelierswinkel waar ook klokken, wekkers en horloges gerepareerd werden. Toen opa Jansen stierf, nam Martiens moeder, Joke, de zaak over in de Dalemsestraat. ,,Ik was nog maar een jongen en was nogal eens in de kelder met klokken aan het prutsen. Helemaal niet met de bedoeling om klokkenmaker te worden, ik voelde veel meer voor de zorg." Daar werd echter niet naar gevraagd en toen Martien voor zijn LTS-examen in Sint-Maartensdijk zakte, moest hij voor klokkenmaker gaan leren. ,,Mijn ouders besloten dat ik dat moest worden en dan had je dat maar te doen."

De Bidon

In 1989 trouwde Martien met Colinda Plasmans uit Sint-Philipsland. Colinda noemt zichzelf een 'zebra' omdat ze half Brabants en half Zeeuws is. Ze kregen twee dochters: de al genoemde Michelle en daarnaast Nathalie. Ondanks zijn drukke bestaan wist Martien vroeger nog tijd te vinden om regelmatig te gaan racefietsen, onder andere bij De Bidon in Sint- Maartensdijk. Tegenwoordig komt daar maar weinig meer van, maar hij gaat wel vaak lopen. Niet hardlopen, maar lekker stevig doorstappen. Dat gebeurt ook als ze naar hun stacaravan in de bossen van Overijssel gaan. ,,Ik maak dan flinke wandelingen van tien tot vijftien kilometer."

Kruittoren

Martien heeft lang in de binnenstad van Tholen gewoond en doet dat nog. Hij vindt dat destijds alle winkels naar het Vestetuingebied hadden moeten gaan. De binnenstad had dan ingericht kunnen worden als één groot monument met alleen maar horeca. Hij heeft ook geen enkel moeite met de bouw van de Kruittorenflat. ,,Je kunt de vooruitgang toch niet tegenhouden." Hij heeft nog één wens voor de toekomst: een showroom voor het bedrijf van zijn dochter. ,,We zijn aan het uitkijken." Martien voelt zich echt thuis in Tholen. ,,Als ik de brug overkom en Tholen zie liggen, dan weet ik: ik ben weer thuis." Overigens weet hij niet zeker of hij hier altijd blijft. ,,De binnenstad van Bergen op Zoom vind ik ook heel mooi, maar de huur daar is wel erg hoog."