Afbeelding

Wim de Haan: 'Het dialect verstaan we inmiddels wel'

Wim de Haan kwam in 1976 met zijn gezin vanuit de Randstad naar Sint Philipsland. In hun vorige woonplaats rezen de huizenprijzen de pan uit en op Sint Philipsland vonden ze een mooie en betaalbare woning. Ze konden er snel wennen en zijn nooit meer vertrokken. Wonen en werk bevielen prima en Wim vervulde vanaf het begin tot nu toe veel vrijwilligerswerk.

Wim kan moeilijk stilzitten en vindt het leuk om bezig te zijn. Als er een beroep op hem gedaan wordt, probeert hij zich altijd in te zetten. ,,Vaak rol je van het één in het ander en dan weten ze je elke keer weer te vinden. Maar het geeft niets, want ik doe het graag." Zo werd hij in 1982 gevraagd om te collecteren voor het Epilepsiefonds en dat doet hij nog steeds. Al snel werd hij de contactman voor het genoemde fonds en regelt hij al die jaren de collectanten, de wijkindeling, het tellen van het geld en alle voorkomende werkzaamheden. ,,Elk jaar weer denk ik ermee te gaan stoppen. Maar als ze dan niemand kunnen vinden, teken ik maar weer een jaartje bij."

In 2010 kwam hij bij Allévo terecht. Ze zochten een chauffeur om bij oudere mensen maaltijden te brengen, die ze dan in de magnetron op kunnen warmen. Eén keer per week moeten deze bezorgd worden en Wim doet dat samen met een andere vrijwilliger. Ook is hij sinds 2008 één avond per week portier bij de Schutse in Sint- Annaland en hij valt ook weleens op een andere dag in. Sinds 2017 helpt Wim mee bij Sjaloom Zorg. ,,Enkele keren per week breng ik met de auto enkele verstandelijk gehandicapten naar Hemi in Tholen of haal ik ze op." Wim vindt het allemaal leuk om te doen en als ze iets vragen, dan doet hij dat gewoon.

Lees het hele verhaal met Wim de Haan in de Eendrachtbode van 5 december. 

Wim is geïnterviewd in de serie van Anna Jacobapolder tot aan Tholen toe. In deze rubriek komen inwoners van, beurtelings, alle negen Thoolse woonkernen voor het voetlicht. Mannen en vrouwen, jong en oud. Wie zijn ze? Wat vinden ze van hun woonplaats? Hoe vinden ze er hun bestaan? Iemand opgeven voor deze rubriek? Dat kan via redactie@eendrachtbode.nl.