Izaäk Potappel kwam terug naar zijn roots in Stavenisse

Izaäk Potappel kende een veelbewogen leven bij marechaussee en politie. Hij begon als agent en eindigde als inspecteur van politie. Toen hij afscheid nam, was dat vanuit zijn geboorteplaats Stavenisse waarheen hij, mede op aandringen van zijn vrouw, was teruggekeerd. Het belangrijkste kenmerk van Stavenisse is volgens hem rust. Daar geniet hij nu van, terwijl hij mantelzorg verricht voor zijn vrouw.

Hij maakte van alles mee in de roerige jaren zestig: in het Vondelpark, het Maagdenhuis en nog veel meer. Het bruiste iedere dienst van de activiteiten. Toch deed hij het werk met plezier en ging nooit met tegenzin op pad. ,,Ik was een politieagent in hart en nieren. Het is gewoon een prachtige en afwisselende baan.” 

Rechercheur

De tweede standplaats van Potappel werd Spijkenisse. ,,Ik was het helemaal niet beu in Amsterdam, maar mijn vrouw begon wat te tobben met haar gezondheid en we wilden toch graag meer in de richting van onze geboorteplaats gaan wonen.” In die tijd moest je toestemming vragen om te solliciteren, maar ze lieten hem liever niet gaan. De korpschef van Rotterdam gaf te kennen dat hij zulke agenten het liefst had en hij kreeg het voor elkaar dat Izaäk daar hoofdagent kon worden. Dus zo verhuisden ze in 1972 naar Spijkenisse. Eerst werd Izaäk motoragent, maar zijn chef haalde hem over om rechercheur te worden. 

Terug naar Stavenisse

,,Ik kreeg een opleiding in Zutphen en werd onderwezen door inspecteur Blauw en dokter Zeldenrust.” Het was totaal ander werk en Potappel maakte er veel ellende mee. ,,Het ergst vond ik de moord op een negenjarig meisje. Het was een zedenmisdrijf.” Het gebeurde ook wel eens dat er criminelen bij zijn huis kwamen, zodat er beveiliging nodig was. Maar dat was gelukkig maar sporadisch. De volgende stap in het politiewezen was zijn overstap naar de Rijkspolitie. ,,Nu kwam ik in Zuid-Beijerland terecht, waar ik opperwachtmeester werd.” De laatste stap nam Potappel toen hij inspecteur werd bij de regiopolitie Zuid-Holland-Zuid. Vanzelf moest hij ook hiervoor weer een cursus volgen. Toen 22 jaar geleden de piketdienst werd afgebouwd, gaf Adrie te kennen dat hen niets meer in de weg stond om terug te gaan naar Stavenisse. Zo kwamen ze in de Schoolstraat terecht waar ze nu nog steeds wonen.

Lees het hele verhaal met Izaäk Potappel in de Eendrachtbode van 27 februari.