’Jagen is de passie die ik meekreeg van mijn opa’

Peter Quist viste en jaagde in zijn jeugd als het maar even kon. En nog altijd is het jagen zijn passie. Na veel wikken en wegen koos hij voor ruimtelijke ordening en planningen werkt hij al jarenlang op het gemeentehuis in Tholen. Hij is geboren en getogen in Sint-Philipsland.

Peter was en is nog altijd graag buiten. Als het maar even kan, zoekt hij de vrije ruimte op in de polder of op het water. Toen hij nog maar vier jaar oud was, ging hij al mee met opa Quist op de jacht. Het fascineerde hem en dat is nooit meer overgegaan. Eerst week hij niet van de zijde van zijn opa als deze ergens in de polder lag om een haas, fazant of eend te schieten. Toen hij wat ouder was, liep hij mee met de drijvers om het wild in de armen van de jagers op te drijven. ,,Het hele jaar door mocht mijn opa in de boomgaard op duiven en kraaien schieten en ook dan was ik van de partij.” Het was dan ook geen wonder dat Peter zodra het kon voor zijn jagersakte ging. Vanaf zijn negentiende jaar is hij bevoegd jager en doet dat nog steeds met veel verve. ,,Het is niet het jachtinstinct wat me drijft maar ik vind het heerlijk om buiten te zijn.”

Hond Max

Vandaag de dag jaagt Peter vooral met twee vaste jachtmaten namelijk Joost Kunst en Rein Reijngoudt. Peter vindt het heel bijzonder dat hij nog steeds jaagt op de grond van familie De Jager. ,,Ik behoor tot de derde generatie die op de grond van deze familie jaagt, want mijn opa is er als jonge kerel al mee begonnen.” Het jagen is voor Peter dan ook nog steeds de belangrijkste passie die hij van zijn opa heeft meegekregen. Het liefst gaat hij op jacht met zijn vaste maten en altijd in gezelschap van zijn trouwe jachthond Max. ,,Ik heb hem inderdaad genoemd naar Max Verstappen, omdat ik hoop dat hij net zo snel is.” Maxis een Fieldtrial Labrador en laat zijn capaciteiten zien na het schot. Peter heeft Max nu twee jaar en is erg tevreden over hem. Gelukkig is hij ook heel lief voor de twee kinderen van Peter en zijn vrouw Remona.