'Er moet wel iets heel bijzonders zijn dat we niet gaan schaatsen'
Ze komen opgetogen terug van de ijsbaan in Breda. Het was ideaal schaatsweer met enkele graden vorst. Ze troffen er hard ijs en reden daarom ook een stuk harder, zegt Ben te Kulve (66) met een kwinkslag. Om de snelheid is het de mannen namelijk niet te doen. Gewoon sportief bezig zijn na het pensioen. Zo zien Jaap de Rijke, Dick Bentschap Knook, Jaap Kloet en Ben te Kulve uit Sint-Maartensdijk het wekelijkse uitstapje op de smalle ijzers.
Het is 19 januari en het is de eerste keer deze winter dat het vriest tijdens hun rondjes op de 400 meterbaan. De winter is even in het land en dat was meteen te merken toen ze het ijs opstapten en van start gingen, zegt Jaap. ,,Het was koud. Ik ben toen maar even achter Dick gekropen.'' Die reageert laconiek: ,,Er moet er altijd wel eentje gepest worden.'' Ze vangen elkaar graag vliegen af. Het is een vriendenclubje. Ze weten wie wat zegt en hoe.
Als ze dan eenmaal op de baan zijn en het ijs is goed, dan scheelt dat een minuut per rondje. ,,Dan halen we toptijden,'' zegt Jaap de Rijke (68) met lichte overdrijving en kijkt naar Jaap Kloet (67). Hij is degene die het tempo aangeeft. De tempoman, nog niet de tempobeul. Hij kan hard rijden en rijdt vaak voorop, maar het is geen wedstrijd of een uitputtingsslag. Ze kennen hun grenzen. Samen uit, samen thuis is het motto.
Hoeveel rondjes ze rijden? Die tellen ze niet. ,,We beginnen om tien uur en rijden tot tien voor elf, '' vertelt de 68-jarige Dick, ,,dan nemen we koffie of chocomel, eten een appelflap en daarna rijden we tot een uur of twaalf en stoppen we omdat dan de baan weer wordt gedweild.''
Zo doen ze dat nu al vier jaar met zijn vieren. Ben ging voor het eerst mee in 2012 na zijn pensionering op Westerpoort in Tholen waar hij docent was. ,,De baan gaat in oktober open. Vanaf die tijd ga ik mee. Ik had het een hele poos niet gedaan. Wel vijftien jaar niet. Ik rijd mijn eigen tempo.'' En dat doet in feite iedereen zegt Jaap de Rijke. ,,We doen het voor ons plezier.'' Te Kulve haakte aan toen hij gevraagd werd mee te gaan. ,,We liepen met zijn vieren de seniorenwandeling van de Oosterscheldestappers. Zo kwam het ter sprake.''
