Kees van Iwaarden krijgt weinig mee van 650 jaar stad

Kees van Iwaarden (vandaag 73 jaar) herinnert zich nog goed dat zijn opa werkte in de gareel- en zadelmakerij in de Oudelandsestraat. Door de mechanisatie in de landbouw, waarbij tractoren gaandeweg de trekpaarden vervingen, kwam er in de jaren na de Tweede Wereldoorlog een einde aan het bedrijf. De gereedschappen die opa Van Iwaarden gebruikte, hangen nu bij Kees in huis aan de wand.

De neergang van het bedrijf betekende dat Kees' vader naar ander werk moest omzien, hij ging in loondienst aan de slag. Kees' moeder kwam uit Halsteren. ,,Mijn grootouders woonden in het eerste huisje als je de brug over was. Moeder ging als kind dan ook in Tholen naar school.'' De jonge Kees (die een broer en drie
zussen heeft) werd aangetrokken door het water. Hij had verschillende ooms die hun brood verdienden in de binnenvaart. Na de lagere school in de Doelweg vertrok Kees
op zijn vijftiende uit Tholen om te gaan varen op een melassetanker. Tussendoor vervulde hij zijn militaire dienst bij de genie. ,,Onder meer in Oirschot. We bouwden bruggen en vlotten.''