'Werk aan professioneel scheidsrechtersbeleid op Tholen'

Er zijn er te weinig en ze doen het zelden goed: clubscheidsrechters. Ook de door de bond aanwezen arbiters bij standaardelftallen zijn nog vaak de kop van jut. Toch is er een kentering zichtbaar: verbale agressie wordt steeds vaker onderling gecorrigeerd, zowel langs de lijn als in het veld. Een gesprek met Arjan Deurloo en Ben Brugman over neutraliteit, samenwerking, het delen van kennis, nieuwe spelregels en, bovenal, respect en waardering.

Deurloo pleit daarin onder andere voor een eilandelijke poule van clubscheidsrechters. ,,Die uitwisseling komt de neutraliteit ten goede. Bijkomend voordeel is dat ze niet ver hoeven te reizen.'' De clubscheidsrechter heeft bij zijn beslissingen de schijn tegen. De beschuldiging van partijdigheid ligt altijd op de loer.

Maar ook is er vaak kritiek uit eigen kring. Brugman heeft wat dat betreft al het nodige meegemaakt. ,,Ik heb ooit zelfs bijna een smurfenwedstrijd moeten staken. Er was een ouder langs de lijn die de meest verschrikkelijke dingen riep, inclusief alle K-woorden.'' Deurloo zou het verfrissend vinden als iemand als Brugman bijvoorbeeld op een zaterdagochtend bij SPS of Stavenisse wordt ingezet.

Samenwerken vanouds moeilijk 

De Thoolse Voetbal Federatie of een ander platform zou daarin volgens hem het voortouw moeten nemen. Hij wijst op de onderlinge samenwerking bij Thoolse clubs op het gebied van meisjes- en damesvoetbal. ,,Waarom zou dat bij clubscheidsrechters niet kunnen?'' Brugman is sceptisch. ,,Samenwerken ligt op het eiland vanouds moeilijk. Die spiraal is moeilijk te doorbreken.''

Lees het hele verhaal met de scheidsrechters in de Eendrachtbode van 19 oktober.