’Het zat eraan te komen, haar moeder en tantes hadden het ook’

Bijna iedereen krijgt er in zijn of haar omgeving wel mee te maken. Het werd eerder al in deze krant een nieuwe volksziekte genoemd: dementie. Naar aanleiding van de proeftuin van zorgcoöperatie Anna Zorgt in Sint-Annaland maakt De Eendrachtbode een serie verhalen om allerlei vragen te beantwoorden. Wat doet het met directe familie? Waar loop je tegenaan? En wat kan de huisarts doen? Deze week Hans Vlietman. Zijn vrouw Ria woont op de gesloten afdeling in de Schutse in Sint-Annaland.

Twee jaar geleden werd het echt problematisch, maar het gaat al wel veel langer terug. In 2000 kreeg Ria een Tia. Toen begon Hans dingen aan haar te merken, maar hij zag nog geen aanleiding om actie ondernemen. In 2005 gingen ze wel naar de huisarts. ,,Die zei toen dat ze concentratieproblemen had en last van depressiviteit." Dat het later dementiebleek te zijn, was geen verrassing. ,,Het zat er ook wel aan te komen. Haar moeder, tantes en oma hadden ook Alzheimer."

,,In het begin doe je er lacherig over. Iedereen vergeet wel eens wat. Maar toen we voor testen bij de geriater in het ziekenhuis waren geweest, konden we er niet meer omheen. In 2010 werd de diagnose echt vastgesteld. Ze heeft Alzheimer en een beetje vasculaire dementie." Vier jaar geleden gingen ze voor het eerst, op advies van de huisarts, op zoek naar dag besteding voor Ria. ,,We kwamen bij de Thuishaven in Ten Anker. Later kon ze bij de Schutse terecht waar ze nu ook woont. Ria vond de dagbesteding helemaal niks, maar we hebben het toch doorgezet. Ik ging op mijn tenen lopen. Ik moest alles in het huishouden doen."

Lees het hele verhaal met Hans Vlietman in de Eendrachtbode van 13 december.